hayatın tam ortasından

İrademize yenik düşmeden, amacımıza ulaştığımız anda aldığımız haz mı? Yoksa mutluluk nadir ve heyecanlandığımız olaylardan mı ibaret? Sorunsuz bir hayat mı istiyoruz? Mutlu bir evlilik mi arzuluyoruz? Zengin bir hayat yaşarsak mı mutlu oluruz?  Sorunlara mantıklı çözümler sunarak, insanlara faydalı işler yaparak ya da  her şeye rağmen yaşamaya çalışarak mı mutlu oluruz? Sizce nedir mutlu olmak? Herkesin düşüncesi farklıdır, aynı durumdan mutlu olmaz ama bazen insanlar ortak paydalarda birleşirler.  Bazen mutluluk sağlıklı bir vücuda sahip olmaktır. Bazen de insana yetecek kadar parasının olmasıdır. Ama biz genellikle elimizdekinin kıymetini gidince anlarız. Hiç düşünmeyiz, bir gün kaybedebileceğimizi...Elimizden gittikten sonra kıymetini anlarız ve tekrar kavuşursak da mutlu oluruz. Bazen ailemize sahip olduğumuz için mutluyuzdur. Bazen kendimizi tutamayız, sinirleniriz ama zaman geçince düşünürüz, belki de pişman oluruz.  Gençken daha sık hata yapar daha az düşünürüz. Sonra büyü

Bugün erken uyandım, Pencereden sokağa bakıyordum, Bir anda dikkatimi çeken birini gördü bu gözler... Sana benziyordu. Telaşlı bir şekilde aşağı indim. Düşünmeden  omzuna dokundum,  Olan oldu zaten... Meğer sen değilmişsin... Meğer ben yanılmışım... Meğer sen hiç benim olmamışsın! Meğer ben hiç sevilmemişim!                                                                         

Sen gittiğinde gözüm hep ufuktaki mutsuzluğu gördü… Bir  kalp içine iki beden sığdırmıştım umutla.. Zamanın neresine sinmiştik hatırlamıyorum bile. Gerçeklerin tam farkına varamamıştım daha... İçimi ısıtacak kelimeler bekliyordum senden… Okunduğunda en kötü anılarımın derinleştiği,  gözlerimin dolduğu... Kulağımın arkasına fısıldanmış aşk kelimeleri biriktirmiştim ben... terk etmeseydin fark edecektin bağırışlarımı, aşkımı… Boğulmamak için çaba sarf ederken, uzatmıştım ellerimi sırf sen çekip al diye... Biraz yukardan gülmüştün hâlime. Aslında tebessüm beklemiyordum senden...sana öyle ihtiyaç duymuştum ki o an; anlatmak istedim, ama sen...ardına bakmadan kaçıp gitmiştin avuçlarımdan... Yokluğunun ilerleyen zamanlarında... Adımlarım daha büyük, hızlı ve sağlamken… Büyüttüğüm acılar su yüzüne çıkmaya başladı. Kalbim  bitmesi gerektiğini  bir türlü kabullenmiyordu. Duygularım, sessizliğim, kalbim bıraktığın gibi değil artık... Dudaklarıma kilit vurdum konuşmasın diye...gözleri