hayatın tam ortasından

Zamana hapsettik her şeyi, bir saate sığdırmaya çalıştık. Hiçbir konuda özgür olamadığımız gibi istediğimiz zamanda da olamadık. İsteklerimizi, aşklarımızı, heveslerimizi, ve belki de en önemlisi ruhlarımızı... Sonra da biz zamana hapsolduk.    Zaman istediğimize, yediğimize  hükmetmeye başladı ve bizim adımıza karar verir oldu.  Ne yapacağımızı yıllar söylemeye başladı hatta. Örnek mi ? Belli bir yaşa gelmeden  içki içemez oldun, belli bir yaşa geldiğinde evlenmelisin, kariyerin bitme yaşı vardır, çocuk için geç kalınmaz. Ne konuştuğum değil ne kadar konuştuğumdur mesele bazen. Zamanı öğrendiğin vakit hayatı da öğrenirsin.

Ucube: Bir  heykele yorum yapmak için sanat okumak gerekli değil. Galatasaray: Bütün  Galatasaraylıları gözden geçireceğim. Kanuni Sultan Süleyman: Şimdi Türkler Rusları sevmiyor ya o yüzden bu laflar. Berlusconi: Eğer  vakit bulursa kendi işiyle de ilgilenecek. İçki: Önce büyü sonra iç; maazallah  bir şey falan olur. Ödül: Ben  çocukları kurtaran adamlara ödül veririm arkadaş. İstifa : Edeceksen et, etmeyeceksen yoluna devam et dimi ama. Üstünü kapatmaya çalışmak: Biz  kültürümüzü böyle devam ettirdik ya. Yeraltı kaynakları: Mesela  cesetler mi ?

  Derste İngilizce film izleyeceğiz ve sonrasında soruları cevaplayacağız. İsmine bakıyorum bir anlam çıkaramıyorum tabii, ilginç geliyor ve bende merak uyandırıyor.  Filmin isminden bir şey anlaşılmıyor, tahmin edilemiyor.  Bende anlam veremiyorum. Ne zaman ki -izleyenler bilir- duvarda ki malum posteri görüyorum o zaman konunun ne kadar derin ve düşündürücü olduğunu anlıyorum.  İzledikten sonra bir kere daha o adama kızıyorum  ve sonra gözyaşları. Ne çizgili pijamalı çocukmuş ama... Ağlattı beni...

Çocuk meraklıydı... Babası çocuğunun sorularını düşünüp, nasıl cevap vermesi gerektiğini bilemezdi bazen... Çocuk yine cevabı zor soru sordu ve baba düşündü. İnsanların uğruna her şeyden vazgeçebileceği, hiçbir çıkar gözetmeden sadece kendi ve milleti için yapabileceği bir şey var mıdır?  Vardır yavrum; Ama şu ana kadar  hiçbir insanın , hiçbir devletin yaptığı görülmemiştir. Çünkü; yapmak zorunda olduklarını düşünürler, Zamana yenik düşerler, Doğru düşünmek istemezler. Ama bilmezler ki,  Sistem yavaş yavaş çöker, İsyan etmeyen de başına ne gelirse gelsin ''eyvallah'' der. Savaşmak barışmaktan kolaydır. Bu yüzden de vardır ama kimse bugüne kadar görememiştir.

Gelme sakın, gelsen de artık fark etmez ki... Bu yaşanmışlıklarımızın, hatalarımızın üstüne ne inşa edebiliriz ki artık? Beni  değiştirebilir misin? Peki ya kendini? Benim için neler yaparsın? Ne olursa olsun geleceğim diyorsan, Sadece sen gel, korkusuzca aç yüreğini bana! Öbür yüzünü pek beğenmedim ben!