hayatın tam ortasından

  Coin: Paranı koy gitsin batmazsa senindir. Zoom: Altı kaval üstü şişhane. Corona: Senemizi çalmasıyla bilinen pek ünlü hırsız. Bağışıklık sistemi: Ben ayakta atlattım ya. Aşı :Olmayanları şöyle alalım.

Platformun sindirilmesi ve izlemesi zor bir film olduğunu söyleyebilirim. Film insan ve dünya ile ilgili eleştirel bir yapım olarak izlenebilir. Platform,   birçok konuda gördüğümüz eşitsizliği gözümüze sokuyor ve iğrendirirken aynı zamanda da düşündürüyor. Film kapitalist düzene, dine, insan davranışları üzerine ve eşit olmayan sosyal sınıflara ağır bir eleştiri yapıyor. Eleştiriler, yoğun metafor ve bazı kitap alıntıları ile veriliyor. İnsanı insan yapanın,   iyi biri olduğunu gösteren detayların aslında bulunduğu çevre ve yaşadığı şartlar olduğunu gösteriyor. Şu anda da bizi biz yapan çevre ve koşullar değil midir? Hiç düşünüyor muyuz suçluların psikolojisini ya da doğulan coğrafyanın bile insanın kaderini etkilediğini? Film, insanın çevresi değişirse davranışının da değişebileceğini anlatıyor. Buradan sonrası spoiler içeriyor dikkat dikkat! Çiftler birçok dikey hücreden oluşan bina da kalıyorlar. Her ay çiftler ve çiftlerin kaldıkları katlar değişiyor. Çiftlere gelen yemek ise be

Öyle bir yıl geçirdik ki, kimimiz umudunu kaybetti kimimiz ise hala umudunu kaybetmekten vazgeçmedi. En basit anların verdiği zevki bile unuttuk ve hayatta bize bunu kötü bir şekilde hatırlattı. Ailemiz ve arkadaşlarımızla istediğimiz gibi vakit geçirebilmek, özgürce nefes alabilmek ve istediğimiz yerde istediğimiz zaman kahve içebilmek gibi normal zamanda kıymetini bilmediğimiz birçok durum bir anda gündemimize oturdu.   Kendi kendimize vakit geçirmeyi bilmediğimizden yeri geldi bocaladık. Bazı insanların başını kaşıyacak vakti yokken bazı insanlar da hep sıkıldılar. Koskoca bir yıl bize şaka gibi geldi,   sabah uykudan uyanacağımızı ve her şeyin bir kâbus olduğunu düşündük, durduk. Hatta yetmedi uzaylıları çağırıp durduk çünkü onlar bile gelse şaşırmayacaktık artık. Teknolojinin kolaylığını bir kere daha fark ettik, onsuz yine olamadık. Sürekli kaygılanarak geçirdik akşamlarımızı, alıştık ekranda ki vefat sayılarına… Anladık ki sağlıktan öte önemli bir şey yok. Hayat   içimize dö